Lombok + Gili island
Door: martinevanderpas
Blijf op de hoogte en volg Bart en Martine
23 Juli 2010 | Indonesië, Gili Trawangan
Na mijn vorige reisverslag vertrokken we 's ochtends om 6 uur richting Lombok (het volgende eiland van Indonesië). Op de ferry wilde iedereen met ons op de foto. Prima, maar we zijn wel zeer benieuwd wat ze allemaal met die foto's doen. We hoorden van een local dat ze die trots aan hun familie laten zien, om te laten zien dat ze westerse mensen hebben ontmoet. Eén man was wel heel bizar. Ik denk dat hij wel 50 foto's van ons heeft gemaakt. Dat we zaten, dat 1 van ons opstond, dat de ander ook opstond, dat ik m'n backpack op m'n rug deed, enz. Benieuwd of hij een fotocollage gaat maken haha.
Toen we op Lombok aankwamen gingen we naar Senggigi, een kustplaatsje. We werden daar naartoe gebracht door een mannetje genaamd Ali. Hij vertelde over zijn zoontjes. Een 2-jarige tweeling genaamd Dika en Diki (spreek uit Dikkie). Sophie en ik waren een beetje aan het geinen en vertelden de man wat Dikkie in het Nederlands is, dus dat hij het tegen Nederlanders beter kon afkorten tot Dik, maar dat hij dat tegen Engelsen niet moest doen omdat het daar Penis betekent. Na ons verhaal was de man in shock en belde zijn vrouw dat ze echt de naam van hun zoontje moesten veranderen. Oeps..
In Senggigi aangekomen zochten we eerst een kamer en gingen we vervolgens naar het strand. Onderweg naar het strand en op het strand waren er ongelofelijk veel verkopers. Allemaal met dezelfde kettinkjes en armbandjes. Als je zegt dat je het niet wilt dan gaan ze niet weg, nee, dan zeggen ze: Ok, how much you want? Als je vervolgens nier reageert en ze je achterhoofd toedraait gaan ze in hun eentje staan afdingen en de armbandjes 1 voor 1 aan je achterhoofd laten zien. Sophie heeft enkele keren gepoogd uit te leggen dat dit geen beste verkooptechniek is, echter zonder resultaat. Als je de lol ervan kon inzien was het eigenlijk best grappig!
We bleven 2 nachten in Senggigi om vervolgens door te gaan naar Gili Trawangan. Dat is 1 van de Gili Islands (het party island). We werden door een shuttle busje opgehaald en hadden een ticket van Senggigi naar Gili Trawangan. We werden ergens in de buurt van de haven afgezet en moesten in een paardenkarretje gaan zitten wat ons naar de haven zou brengen. De man van het vervoersbedrijf zei: O ja, het paardenkarretje is van een ander bedrijf dus daar moeten jullie nog even voor betalen. We werden een beetje boos, omdat het hier altijd zo gaat. Je boekt iets en dan dwingen ze je ineens (zonder dat ze het er vantevoren bij hadden verteld en je hebt ook niet echt een andere keus) om extra kosten te maken. We besloten er niet meer aan mee te werken dus toen moesten wel lopen. Bleek maar 500 meter te zijn, dus daar kwamen we ook wel weer overheen.
We moesten door het water het bootje naar Gili Trawangan in stappen. Na een half uurtje varen in een klein bootje moesten we er ook weer door het water uit. Voor mij geen probleem met m'n backpack maar voor Sophie met haar rolkoffer wat lastiger. Maar het is allemaal goed gekomen. Gili Trawangan is echt een tropisch paradijsje! Het strand is fantastisch en de zee is zelfs nog beter. Bij de kust prachtig groenblauw en waar het wat dieper wordt een hele mooie kleur blauw zoals de bovenkant van een voorruit van een auto (Dat randje tegen de zon). We hoorden vantevoren dat het vinden van een goedkoop hotel op Gili Trawangan echt een probleem zou worden, maar dat was het gelukkig helemaal niet. We blijven hier nog mooi een paar dagen zitten want het is hier geweldig!
Heel veel groetjes!!
Toen we op Lombok aankwamen gingen we naar Senggigi, een kustplaatsje. We werden daar naartoe gebracht door een mannetje genaamd Ali. Hij vertelde over zijn zoontjes. Een 2-jarige tweeling genaamd Dika en Diki (spreek uit Dikkie). Sophie en ik waren een beetje aan het geinen en vertelden de man wat Dikkie in het Nederlands is, dus dat hij het tegen Nederlanders beter kon afkorten tot Dik, maar dat hij dat tegen Engelsen niet moest doen omdat het daar Penis betekent. Na ons verhaal was de man in shock en belde zijn vrouw dat ze echt de naam van hun zoontje moesten veranderen. Oeps..
In Senggigi aangekomen zochten we eerst een kamer en gingen we vervolgens naar het strand. Onderweg naar het strand en op het strand waren er ongelofelijk veel verkopers. Allemaal met dezelfde kettinkjes en armbandjes. Als je zegt dat je het niet wilt dan gaan ze niet weg, nee, dan zeggen ze: Ok, how much you want? Als je vervolgens nier reageert en ze je achterhoofd toedraait gaan ze in hun eentje staan afdingen en de armbandjes 1 voor 1 aan je achterhoofd laten zien. Sophie heeft enkele keren gepoogd uit te leggen dat dit geen beste verkooptechniek is, echter zonder resultaat. Als je de lol ervan kon inzien was het eigenlijk best grappig!
We bleven 2 nachten in Senggigi om vervolgens door te gaan naar Gili Trawangan. Dat is 1 van de Gili Islands (het party island). We werden door een shuttle busje opgehaald en hadden een ticket van Senggigi naar Gili Trawangan. We werden ergens in de buurt van de haven afgezet en moesten in een paardenkarretje gaan zitten wat ons naar de haven zou brengen. De man van het vervoersbedrijf zei: O ja, het paardenkarretje is van een ander bedrijf dus daar moeten jullie nog even voor betalen. We werden een beetje boos, omdat het hier altijd zo gaat. Je boekt iets en dan dwingen ze je ineens (zonder dat ze het er vantevoren bij hadden verteld en je hebt ook niet echt een andere keus) om extra kosten te maken. We besloten er niet meer aan mee te werken dus toen moesten wel lopen. Bleek maar 500 meter te zijn, dus daar kwamen we ook wel weer overheen.
We moesten door het water het bootje naar Gili Trawangan in stappen. Na een half uurtje varen in een klein bootje moesten we er ook weer door het water uit. Voor mij geen probleem met m'n backpack maar voor Sophie met haar rolkoffer wat lastiger. Maar het is allemaal goed gekomen. Gili Trawangan is echt een tropisch paradijsje! Het strand is fantastisch en de zee is zelfs nog beter. Bij de kust prachtig groenblauw en waar het wat dieper wordt een hele mooie kleur blauw zoals de bovenkant van een voorruit van een auto (Dat randje tegen de zon). We hoorden vantevoren dat het vinden van een goedkoop hotel op Gili Trawangan echt een probleem zou worden, maar dat was het gelukkig helemaal niet. We blijven hier nog mooi een paar dagen zitten want het is hier geweldig!
Heel veel groetjes!!
-
23 Juli 2010 - 03:02
Bart Cuppen:
Hey Martine klinkt goed allemaal! Wel zielig dat Ali eerst blij was met dikkie maar hij nu de naam wil veranderen :s
mignon en ik worden trouwens ook steeds beter in extra kosten weigeren, we hadden een taxichaffeur bijna aan het huilen gister toen we per se wisselgeld wilden.. serieus waar.
Veel plezier op't party-eiland!
groetjes Bart (niet je vriendje Bart maar die van de studie) -
23 Juli 2010 - 08:42
Bart En Martine :
Wat een superleuk jurkje :D
Geniet van jullie reis.
Ik mis je! -
23 Juli 2010 - 08:43
Bart:
Oeps, ik stond nog als Martine ingelogd voor het uploaden van de fotos.
Goed, dat bovenstaande berichtje was dus van mij :D
XxX Bart -
23 Juli 2010 - 08:45
Oma Van Der Pas:
Hoi Martine,leuke eilandjes die jullie bezoeken,zeg.Het van de boot door het water moeten waden,dat hebben wij indertijd ook mmeegemaakt.Ik wens je een goeie reis verder.Geniet maar volop.groetjes van oma en opa. -
23 Juli 2010 - 09:31
Mama:
Hoi Martine,
Mooi om weer een verslagje te lezen. Na alle verhalen over Java, was ik heel benieuwd hoe het 'eilandhoppen'uitgepakt heeft. Monkeyforest zou niks voor mij zijn, maar dat wist je al...
Heel veel liefs, mama.
En ook van papa natuurlijk! -
23 Juli 2010 - 20:04
Ben En Gré:
Wat een leuke foto's, vooral die van monkey.
xxx Gré -
24 Juli 2010 - 16:16
Erna En Ger:
We hebben samen met de tante zusters je laatste foto's en reisversla bekeken. geweldig. Wij hier en jij aan de andere kant van de wereld en we kunnen je reis volgen.Grote verbazing.
Heel veel groetjes van ons zuster Augustine,Seren, Lamberdina en Henrita.
En van ons. -
01 Augustus 2010 - 17:12
Peter En Agnes:
Hoi Martine, wij hoorde vandaag dat je, je weblog bijhoud. Erg mooi voor te lezen. ik zal jullie zeker gaan volgen. Geniet er van.
ik lees jullie reisverslagen wel.
groetjes -
03 Augustus 2010 - 15:27
Christian:
Hoi Martine!
Ik heb zojuist alle verslagen van je gelezen. Zelf nog helemaal onder de indruk van alles wat we in kenia gezien hebben. Ik zie en lees wel dat er nog veel meer geweldige plekjes zijn waar wij erg graag eens naartoe willen, wel grappig zijn ook de overeenkomsten qua infrastructuur met kenia. (ook een ramp) Ik kan alleen maar zeggen dat je zoveel mogelijk moet genieten van de mooie dingen waar je nu de mogelijkheid toe hebt. En zoals ik ervaren heb in kenia is er altijd te weinig tijd om alles te doen wat je graag zou willen. Ik wil namens Debbie en ik heel veel succes en plezier wensen voor de komende tijd en ik zie je verhalen en foto's graag tegemoet! Fantastisch!
Groetjes Christian & Debbie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
