Bert Sintenie en Martine Van Der in Cambodia
Door: martinevanderpas
Blijf op de hoogte en volg Bart en Martine
25 Oktober 2010 | Cambodja, Kratié
Sinds ons vorige reisverslag is Bart weer helemaal opgeknapt. Nadat hij z’n vertrouwde witte kleur weer terug had en Dengue-vrij was verklaard (na 3 dagen ziekenhuis) konden we weer verder reizen. Onze volgende bestemming was Mui Ne, een mooi stadje aan de kust van Vietnam. We hebben wat rondgereden op een brommertje, rustige strandjes opgezocht om een duik te nemen en heerlijk gegeten. De BBQ-squid, bereid door een kok met 1 arm, was fantastisch. We hebben het de laatste dag zelfs als ontbijt gegeten!
Onze volgende stop was Ho Chi Minh City, ook wel bekend als Saigon. Toen we Saigon in reden, keken we onze ogen uit. Langs de weg zagen we kilometers lang niets anders dan graafmachines. Niet overdreven! Kilometers lang alleen maar parkeerterreinen die vol stonden met graafmachines. Ongelofelijk! We hadden niet gedacht dat er in de wereld zo veel graafmachines bestonden, laat staan in 1 stad! Ook reden we door de bewerkte-hardhouten-stoelen speciaalstraat en de mariabeelden speciaalstraat. Het was ons al eerder opgevallen dat je, waar je ook komt, altijd veel Hollanders tegenkomt. In Saigon moeten ze gedacht hebben: Waar zijn Hollanders naar op zoek?? Juist: Molens, tulpen en grachtenpanden.. Vandaar het plein met de Holland village met een neppe windmolen, neppe tulpen en een nog veel neppere Keizersgracht. Waarschijnlijk bedoeld ter promotie van Nederland.. Wat voor de gemiddelde Aziaat waarschijnlijk nog werkt ook. Saigon was onze laatste stop in Vietnam. Wat was Vietnam gaaf! We hebben er echt van genoten.
Vanuit Saigon namen we een bus naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodia. Toen we in Cambodia aan kwamen kochten we onze visa: 2 mooie officieel uitziende stickers. Het ene visum is uitgeschreven aan Martine Van Der en het ander aan Bert Sintenie. Wat ons in Cambodia meteen opviel is dat het een vrij vlak en erg nat land is. Je ziet veel waterbuffels en alle huizen/hutjes staan op palen. Voor de hutjes zitten naakte kindjes. De manier om een koe te vervoeren over een langere afstand is om de poten bij elkaar te binden en de koe op een karretje achter aan je brommer te binden. Levende varkens vervoer je met een paar tegelijk in een mand achter op de brommer. Dode varkens overigens ook, maar dan zonder mand. Phnom Penh vonden we wel een leuke stad. Er hing gewoon wel een goede sfeer. De verschillen tussen rijk en arm waren wel overduidelijk aanwezig. Het royal palace was prachtig om te zien, maar wel erg contrasterend met de golfplaten hutjes die er achter staan. We gingen naar het Toul Sleng genocide museum en naar de killing fields. Beiden etaleren de gruwelijke oorlogsmisdaden die zijn begaan tijdens het regime van de rode Khmer (2e helft van de jaren ’70) waarbij 3 miljoen mensen zijn vermoord. Het was erg indrukwekkend en gruwelijk om te zien. Het Khmer rouge regime heeft diepe sporen achtergelaten in de Cambodjaanse samenleving, die nog heel lang duidelijk aanwezig zullen blijven.
We verlieten Phnom Penh om naar Siem Reap te gaan. De 2e stad van Cambodia, die vlakbij de beroemde tempels van Angkor Wat ligt. We arriveerden rond middernacht. Nadat we een hotel hadden gevonden gingen we op zoek naar wat te eten. We zaten ergens Cambodiaans te BBQ-en, dwz een ijzeren ding in de vorm van een citruspers boven op je barbecue. Bovenop gril je het vlees en onderin maak je groentensoep. Ondanks het late uur kwamen er veel straatkindjes (sommigen hadden baby’s vast) bedelen om eten. Allemaal op hetzelfde zielige toontje. “I don’t need money, I just need food. I’m so hungry”. We wisten dat je niks oplost door zulke kinderen iets te geven (als je ze wat geeft stimuleer je namelijk dat ze de straat op worden gestuurd om te bedelen in plaats van naar school te gaan om een toekomst te kunnen hebben). Het maakte logischerwijs dat wij niet van ons (heerlijke) eten konden genieten omdat we ons schuldig voelden dat we het aan het eten waren. Het is echt hartverscheurend om zo’n kindje aan te kijken en nee te zeggen, om daarna zelf een hap eten in je mond te stoppen.
De volgende dag gingen we de tempels van Angkor bekijken, waaronder Angkor Wat. Een tuktukdriver reed ons de hele dag rond en bracht ons van tempel naar tempel. We werden gek van alle bedelaars en verkopers rondom de tempels, maar de tempels waren wel prachtig om te zien. Vooral de omvang van de tempelcomplexen was indrukwekkend. We zijn ook in het tempelcomplex geweest waar de Indiana Jones film ‘Temple of doom’ is opgenomen. Na de tempels gezien te hebben, regelden we dat we de volgende ochtend (om 5 uur!) Siem Reap konden ontvluchten. We vertrokken met een busje naar Kratie, een stadje langs de Mekong river, waar we nu zijn. De weg hier naartoe was hilarisch! De chauffeur was een nogal opgefokte man die medeweggebruikers met name als obstakels zag en constant aan het claxoneren was. En aangezien wij de luidste claxon hadden, hadden wij voorrang! Ging wel lekker snel :) We reden met de deur open, wat wel fijn was omdat de chauffeur de ene sigaret aanstak met de andere. Soms was hij aan het roken, bellen en sturen tegelijk en nog steeds presteerde hij het om de claxon te vinden.. Hoeveel handen had die man?? Wij hebben ons in ieder geval vermaakt en een filmpje gemaakt wat een beetje een indruk geeft (http://bit.ly/boh6t8)
Nu gaan wel lekker crossen op een brommertje langs de Mekong river. Wat een leven! :)
Heel veel groetjes, deze keer uit Cambodia.
Bart & Martine
Onze volgende stop was Ho Chi Minh City, ook wel bekend als Saigon. Toen we Saigon in reden, keken we onze ogen uit. Langs de weg zagen we kilometers lang niets anders dan graafmachines. Niet overdreven! Kilometers lang alleen maar parkeerterreinen die vol stonden met graafmachines. Ongelofelijk! We hadden niet gedacht dat er in de wereld zo veel graafmachines bestonden, laat staan in 1 stad! Ook reden we door de bewerkte-hardhouten-stoelen speciaalstraat en de mariabeelden speciaalstraat. Het was ons al eerder opgevallen dat je, waar je ook komt, altijd veel Hollanders tegenkomt. In Saigon moeten ze gedacht hebben: Waar zijn Hollanders naar op zoek?? Juist: Molens, tulpen en grachtenpanden.. Vandaar het plein met de Holland village met een neppe windmolen, neppe tulpen en een nog veel neppere Keizersgracht. Waarschijnlijk bedoeld ter promotie van Nederland.. Wat voor de gemiddelde Aziaat waarschijnlijk nog werkt ook. Saigon was onze laatste stop in Vietnam. Wat was Vietnam gaaf! We hebben er echt van genoten.
Vanuit Saigon namen we een bus naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodia. Toen we in Cambodia aan kwamen kochten we onze visa: 2 mooie officieel uitziende stickers. Het ene visum is uitgeschreven aan Martine Van Der en het ander aan Bert Sintenie. Wat ons in Cambodia meteen opviel is dat het een vrij vlak en erg nat land is. Je ziet veel waterbuffels en alle huizen/hutjes staan op palen. Voor de hutjes zitten naakte kindjes. De manier om een koe te vervoeren over een langere afstand is om de poten bij elkaar te binden en de koe op een karretje achter aan je brommer te binden. Levende varkens vervoer je met een paar tegelijk in een mand achter op de brommer. Dode varkens overigens ook, maar dan zonder mand. Phnom Penh vonden we wel een leuke stad. Er hing gewoon wel een goede sfeer. De verschillen tussen rijk en arm waren wel overduidelijk aanwezig. Het royal palace was prachtig om te zien, maar wel erg contrasterend met de golfplaten hutjes die er achter staan. We gingen naar het Toul Sleng genocide museum en naar de killing fields. Beiden etaleren de gruwelijke oorlogsmisdaden die zijn begaan tijdens het regime van de rode Khmer (2e helft van de jaren ’70) waarbij 3 miljoen mensen zijn vermoord. Het was erg indrukwekkend en gruwelijk om te zien. Het Khmer rouge regime heeft diepe sporen achtergelaten in de Cambodjaanse samenleving, die nog heel lang duidelijk aanwezig zullen blijven.
We verlieten Phnom Penh om naar Siem Reap te gaan. De 2e stad van Cambodia, die vlakbij de beroemde tempels van Angkor Wat ligt. We arriveerden rond middernacht. Nadat we een hotel hadden gevonden gingen we op zoek naar wat te eten. We zaten ergens Cambodiaans te BBQ-en, dwz een ijzeren ding in de vorm van een citruspers boven op je barbecue. Bovenop gril je het vlees en onderin maak je groentensoep. Ondanks het late uur kwamen er veel straatkindjes (sommigen hadden baby’s vast) bedelen om eten. Allemaal op hetzelfde zielige toontje. “I don’t need money, I just need food. I’m so hungry”. We wisten dat je niks oplost door zulke kinderen iets te geven (als je ze wat geeft stimuleer je namelijk dat ze de straat op worden gestuurd om te bedelen in plaats van naar school te gaan om een toekomst te kunnen hebben). Het maakte logischerwijs dat wij niet van ons (heerlijke) eten konden genieten omdat we ons schuldig voelden dat we het aan het eten waren. Het is echt hartverscheurend om zo’n kindje aan te kijken en nee te zeggen, om daarna zelf een hap eten in je mond te stoppen.
De volgende dag gingen we de tempels van Angkor bekijken, waaronder Angkor Wat. Een tuktukdriver reed ons de hele dag rond en bracht ons van tempel naar tempel. We werden gek van alle bedelaars en verkopers rondom de tempels, maar de tempels waren wel prachtig om te zien. Vooral de omvang van de tempelcomplexen was indrukwekkend. We zijn ook in het tempelcomplex geweest waar de Indiana Jones film ‘Temple of doom’ is opgenomen. Na de tempels gezien te hebben, regelden we dat we de volgende ochtend (om 5 uur!) Siem Reap konden ontvluchten. We vertrokken met een busje naar Kratie, een stadje langs de Mekong river, waar we nu zijn. De weg hier naartoe was hilarisch! De chauffeur was een nogal opgefokte man die medeweggebruikers met name als obstakels zag en constant aan het claxoneren was. En aangezien wij de luidste claxon hadden, hadden wij voorrang! Ging wel lekker snel :) We reden met de deur open, wat wel fijn was omdat de chauffeur de ene sigaret aanstak met de andere. Soms was hij aan het roken, bellen en sturen tegelijk en nog steeds presteerde hij het om de claxon te vinden.. Hoeveel handen had die man?? Wij hebben ons in ieder geval vermaakt en een filmpje gemaakt wat een beetje een indruk geeft (http://bit.ly/boh6t8)
Nu gaan wel lekker crossen op een brommertje langs de Mekong river. Wat een leven! :)
Heel veel groetjes, deze keer uit Cambodia.
Bart & Martine
-
25 Oktober 2010 - 02:12
Bart En Martine :
Youtube schijnt trouwens wat moeite te hebben met het verwerken van het filmpje.. Als ie het niet doet is dat een technisch probleem wat we vanavond ff op gaan lossen :) -
25 Oktober 2010 - 08:51
Erik En Diny:
Hoi Martine en Bart,
Weer een prachtig land om te ontdekken! Het filmpje werkt prima. Hopelijk was het geen lange rit, want van 3 minuten luisteren naar die claxon word je al gestoord...Bedankt voor jullie kaart uit Vietnam; de brommertjes hebben daar heel wat te verduren! Blijf nog een paar weken volop genieten van deze unieke reis samen!
We blijven jullie tot de laatste dag met spanning volgen. Heel veel lieve groetjes van Papa en Mama
-
25 Oktober 2010 - 17:20
Ben En Gré:
Wat een andere wereld, de ene foto is nog mooier dan de ander. Wat fijn dat jullie het zo naar het zin hebben, een ervaring voor het leven.
groetjes van ons drie uit Schagen. -
26 Oktober 2010 - 13:10
Jan Doedel:
Zo te zien hebben jullie het enorm leuk! Geniet er van en neem een Anchor Beer.
Tot in november.
Groet Jan en Piet -
26 Oktober 2010 - 13:28
Roel:
Hah, ik zou niet bij hem in de auto willen zitten in een drukke straat... zeker niet zonder oordopjes :p -
27 Oktober 2010 - 14:40
Oma Van Der Pas:
Hoi,Martine en Bart, Weer genoten van je reisverslag.Wat een apart land is Cambodja.Ik wens jullie een fijne reis verder door Laos.Tot ziens over een paar weken,daar kijk ik al erg naar uit.groetjes van je ouwe oma. -
01 November 2010 - 21:52
Suus:
Hey Bart & Martine,
Goed om jullie verhalen te lezen, ik schrok wel van je ziek zijn Bart. Gelukkig gaat het zo te horen al weer beter. En las deze week ook jullie kaart, klinkt goed allemaal hoor! Ik heb goed nieuws ik heb namelijk een kamer per 1 november, en aankomend weekend ga ik verhuizen. Jullie hebben bij terugkomst dus weer helemaal het rijk alleen. ;). Maar we praten nog wel bij over de reis in mijn nieuwe huis!
Alle goeds,
groetjes,
Suus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
