De eerste week

Hee allemaal!

Mijn reisverslag gaat verder in Kuala Lumpur -wat trouwens modderige samensmelting betekent :)- We spraken op de 2e dag met Mignon en Bart af (2 vrienden van geneeskunde die nu hun coschap gynaecologie in Kuala Lumpur doen) en Mignon liet ons haar kamer op de campus zien en een stuk van het ziekenhuis (namelijk het deel waar ze taart verkopen: prima!) Daarna gingen we naar een grote shopping mall waar ze heel veel geweldige schoenen verkochten voor niet zo veel geld. Ik moest mezelf echt inhouden want het was op dat punt in de reis nog niet echt handige timing om te gaan shoppen. Heb wel een superleuk jurkje gekocht. De volgende dag gingen we naar Melaka, een hele mooie stad niet ver van Kuala Lumpur. We boekten toen we daar waren een vlucht op 2 juli van KL naar Jakarta en op 29 juli van Bali terug naar KL. 's avonds ging het heel hard stormen en waren we niet zo heel blij met ons hostel. Het raam bij ons balkon sloot niet goed en na niet al te lange tijd hadden we een kleine zee in onze kamer. Het geluid was toch al hard klonk hol door in onze kamer, dus ik kon niet zo best slapen en miste Bart. Sophie kwam met de oplossing: even skypen met Bart. En dat was echt heel leuk! Voelde me daarna een stuk beter. Ik besloot het licht aan te doen om met mc giver tape de kamer af te sluiten zodat ik beter zou kunnen slapen. Toen het licht aan ging hielp dat echter ook niet echt: Sophie zag een enorme kakkerlak (ca 5cm) in de kamer zitten en van schrik gooide ze haar koffer om, open bovenop de kakkerlak. Toen we de koffer eraf haalden (bah!) heb ik snel de deurmat op de kakkerlak gegooid en ben erop gaan staan. Geen smakelijk geluid maar wel einde kakkerlak! We hebben die nacht dus niet heel best geslapen en zijn de volgende dag super vroeg met de bus terug naar KL gegaan. Helaas werd in de bus het rugzakje van Sophie gejat (door de buschauffeur, weten we vrij zeker.. maar we konden het niet bewijzen dus gaf Sophie het praten met de buschauffeur die iedere 5 minuten van verhaal veranderde maar op en gingen we op zoek naar politie. We vonden een busje met 4 politie agenten die krantjes over Nederlands voetbal lazen. Hier noemen ze dat een mobiel politiebureau. Ze wilden ons erg graag helpen en vertelden dat ze een vriend van de tourist police zouden bellen die ons zou komen zodat we aangifte konden doen. Intussen konden we op 2 krukjes in het busje wachten. Na een half uur zaten we nog steeds te wachten maar waren er intussen een stuk meer politiemannetjes bij gekomen. Het waren er inmiddels ongeveer 10! We achten de kans aanwezig dat die geinformeerd waren over onze aanwe